Te Veel Tyd

Daar is soveel tyd, maar so min om te doen.Ons is alewig besig met onnodige tydmors aktiwiteite, omdat ons so min dinge van waarde kan uitrig.

In an unrelated story, ons album is klaar!
Die lang wag is verby; die lig aan die einde van die lang, donker tonnel van jou lewe het gekom.
Te Veel Tyd sal by enige Ysterkoei Gig beskkbaar wees teen die lae prys van slegs R80!

Track List:
1. Somersoene(Album Weergawe)
2. Koue Wereld
3. Die Gebed
4. Stories
5. Te Veel Tyd
6. Die Langlied
7. Jy se Jy's Myne
8. Ons Drink Op Jou

Too Many Rockshows? If Not, Read Here!

As jy opsoek is na betekenis in jou naweke, nie weet hoe om jou tyd te bestuur nie, of net R35 het om te mors, is jy op die regte plek.

Die Saturdag van die 16de Augustus tree Ysterkoei by die Paarlse Old Mill Theatre op. Swing on by so rondom 19:30 en geniet die aand saam met ons.
Daar sal verversings beskikbaar wees.

As jy musiek geniet, atmosfeer waardeer en nie 'n probleem met hoë volumes en helder kleure het nie, is dit die perfekte plek en tyd om Ysterkoei te experience.

Doen dit liewers self -Danie du Toit

As jy teen die hemele skree, antwoord hulle nie. Hul gee net hul heel swaarste reën. Ek het onlangs besluit om die hemele my kant van die verhaal te vertel. Ek het dit miskien ‘n bietjie oordoen, want dit het omtrent vir twee weke daarna hier in die Paarl gereen. Sorry daaroor! Ek het gedurende hierdie twee weke my allerbeste probeer om die reën stop aan te sit. Ek het selfs op ‘n dag nederig om verskoning gaan vra. Die Hemele moes dit miskien sarkasties gevind het, want dis toe dit begin sneeu. Teen die tyd wonder jy seker hoekom ek so op die hemele geskree het. Wel, hoekom sal jy skree? Die antwoord is nogal heel eenvoudig. Frustrasie. Ek is gefrustreerd. Nes enige ander normale tiener in die wêreld. Skool, onderwysers, sakgeld, ouers en die teenoorgestelde geslag bou op tot een kotsspul van ‘n gefrustreerde kop en ‘n moeë hart. Ons voel soms onveilig in die hande van die toekoms. Ja, die wrede donker toekoms. Ons het almal ambisie, ons wil almal êrens kom. Die problem is niemand van ons gaan ooit kry presies wat ons wil hê nie. Ek is gin guru nie, dit is bloot die feite wat ons in ag moet neem in die skep en volg van ons drome. “Doen dit liewers self” is wat hierbo staan is dit nie? Maar hoekom? Wat het die boonste gemors van tyd, geld en woorde met die opskrif te doen? Ons verwag soms van die wêreld om om te gee. Ons wil hê dat die paaie van die lewe goed belig moet wees. Ons wil hê dat die hemele regverdig moet optree. Jy wil hê jou vriende moet jou verstaan. Ons verwag van die wêreld om ons te help in ons lang en uitputunde resies tot die einde. Dis ‘n fout. Doen dit liewers self. As mense en dinge jou dan tegemoetkom, great! As dinge nie jou manier loop nie, kry ‘n flits en belig die lang donker pad self. As jy ‘n onaangename onderwyser het, leer harder. As die rugby afrigter jou haat en jou in die D-span laat rond ploeter, speel harder. Moenie van mense of omstandighede verwag om jou sukses vir jou te behaal nie. Oor twintig jaar van nou af gaan jou al struikelblokke so min beteken soos hierdie sin, woord en punt. Al wat gaan tel is wat jy beryk het in jouself. Watse drome jy gevolg het, waste meisie jy gekry het, en hoe goeie mens jy aan jou naaste was.
Die domste ding wat jy nou kan doen is om op die hemele te skree. Nie net gaan dit dinge erger maak nie, jy gaan ook jou tyd en energie mors. Die wêreld gaan jou nie help nie. Help jouself. Moenie op die hemele skree nie, daai weerligstraal kom vir jou!

Poskaart uit die bloute.-Danie du Toit

Die Hemel.

"Haai aan almal op planeet Aarde."
Ek skryf hier vanaf Die Bloute, die klein realiteit wat ek vir myself geskep het. Dinge gaan deesdae nogal rof. Ek sukkel om in die oggende wakker te word. Ek sukkel om terug in die wêreld in op te staan. Moet my nie verkeerd verstaan nie, ek geniet die wêreld, met al sy ontploffings en skerp ligte, ek vind net makliker rus daar in my kop, daar in Die Bloute. Die Bloute is 'n wonderlike plek. Daar is geen hierargie, Rek-onderwysers of skoolhoofte nie. Daar is geen geloof nie, Daar is niks om voor te veg nie. Net liefde. Dit is 'n wêreld geskep deur mense soos John Lennon en Bob Dylan. Hul woorde vorm die wagwoord. As ek snags uit planeet Aarde wil ontsnap, sit ek my CD-speler aan en maak my oë toe. Voor ek myself kan kry, wandel ek in die groener wyvelde van Die Bloute. Soms is dit Kaapstad, soms is dit Parys, soms is dit 'n berg, soms is dit die vroulike liggaam, soms is dit die woestyn, soms is dit die maan, soms is dit die sonopkoms, ver van enige wiskunde huiswerk en tydsbeplaning. Daar is 'n groot tekort aan konserwatiewe mense. Hulle sukkel om hierdie wêreld te betree weens hul onvermoe om liberaal te dink. Ek het niks teen hierdie vente nie, ek het net nog nie een hier teegekom nie. Ek dink hul dasse en streng geloof hak vas by die ingang. Die sleutel tot hierdie wêreld is 'n bietjie gekkheid.
As jy nou al tot hier gelees het, beteken dit een van twee dinge: 1. Jy het niks anders om met jou tyd te doen nie, of, 2. Jy vind my absolute mors van tyd tot 'n sekere mate, interessant. Daar is natuurlik ook ander redes. Hierdie 'ander redes' is natuurlik totaal irrelevant. Net soos hierdie opstel, paragraaf, sin, woord en punt. As ek nou nog nie jy tyd mors nie, sal ek nooit nie. Dit laat my wel tot die volgende konklusie; Jy is 'n inteligente individu. Jy is, volgens my, iemand wat verder dink, redeneer en blykbaar, ook verder lees. Op hierdie oomblik het jy 'n goeie uitsig oor Die Bloute, daar vanaf jou skerm. Moennie weggaan nie, die son gaan netnou sak, en sy skaduwee oor die blou berge groen maak. Daarna gaan die maan opkom en die nag skep wat jy so pas in jou gedagtes geskep het. Lay lady lay, soos 'n wyse man eens gese het. Hoor jy dit? Indien jou antwoord op hierdie vraag "ja" is, het ek die volgende om aan jou oor te laat: Jou kop raas. Op 'n goeie manier. Die musiek wat jy n jou kop hoor is suiwer romanse. Jy is in die opsig uniek. Sommige mense wil jou opsluit. Hulle wil jou voer met medisyne sodat jy kan bekeer tot hul groepsdier-stilte. Sodat jy jouself ook kan wegsluit van jou hemel. Die Hemel is 'n plek op aarde. Die Hemel is 'n plek in die lig. Die Hemel is die see. Die Hemel is 'n berg. Hoekom dan nie 'n plek in jou kop nie? Ons het almal seker maar ons eie idee oor die hemel. Myne is 'n Saterdagoggend op die voorstoep. In die agtergrond is daar 'n klein geraas van musiek, langs my die soet klank van geslelskap. Dit is waar ek nou is, my ou klein hemel, Die Bloute.

Halleluja.
*Hierdie opstel bevat absoluut niks aangaande haaie nie.

I THink, Therefore I Am Confused...?

Albert and Danie jammin' in Paris, France, Europe.

Hey! It's Meeeee! Danie has given me free reign with this post. In fact his exact words were: 'Go nuts.' So I'm going 'Nuts'

today I'm going to try and be sincere, thoughtful, insightful and real, whilst wearing a green party hat and some socks. I'm really gonna be hitting some relevant issues with this one.
To begin with, I'd like to direct a question to my reading public: Who the hell cares about some stupid 'IQ' anywway? I mean, take my friend Danie. He gets along just fine without his. If you ask me, it's all just a big Government conspiracy!

I'm telling you, They're brainwashing us. Stealing our minds ,man. They're trying to take away your soul, but don't listen, baby don't you listen. Don't let it into your heart!

Uhm, I'm sorry. My friend Jack's been tiping on my computer. I just got here. He seems to have stolen my 'Delete' button, too. Bastard.

DIE AVONTURE VAN 'N BADKAMERTEEL

Hierdie foto het werklik niks met die artikel te doen nie, dis ek in die middel met die pink das.

Bang vir die water.

Skeinat, ek leer al amper vir 'n maand lank. Wat ek daarmee bedoel is dat ek al vir 'n maand lank amper probeer leer. Die volle waarheid is egter dat ek al vir 'n maand lank in my kamer sit, Bruce Springsteen luister en Deon Meyer lees. Ek is bang vir die water.

So, jy het nou al tot by die tweede paragraaf gekom en jy wonder wat te hel ek bedoel het met die vorige een. Miskien wil jy graag uitvind wat ek bedoel het met die sin: EK IS BANG VIR DIE WATER. Wel, jy's op die regte plek, want vir die volgende paar paragrawe gaan ek nog meer onduidelik maak.
Die lewe is 'n koue swembad. Die een wat jy graag in wil spring. Jy weet dat dit jou net een oomblik van onmenslike pyn en koue gaan veroorsaak. Daarna kan jy die res van die middag in jou droomwereld dryf. Al wat jy moet doen is spring. Spring. Om hemelsnaam, spring.
Ek vergelyk hierdie met die manier waarop ons uitdagings aanpak. 'n Goeie voorbeeld is die uitvra van 'n meisie. Dit gaan een oomblik van absolute onuithoubare vreemdheid kos, maar daarna kan jy milkshake by La Romantica gaan drink. Die teenoorgestelde is ook waar: Jy kan in die swembad inspring en onmiddelik weer uitklim omdat dit gans te koud is. Die verduideliking van hierdie is vanselfsprekend. Ons almal dink eers aan die negatiewe en het al soveel die toneel van mislukking in ons kop afgespeel. Jy kan ook jou kop teen die rand an die swembad stamp, verdrink en eers die volgende week in jou bloedbad gevind word. In die regte lewe is hierdie ook 'n kontempleerbare gevolg. Dit is hoekom ek bang is vir die water.

Die lewe is 'n donnerse koue swembad. En dit voel soms dat ons oor dit moet loop. Die lewe los jou met twee keuses. Jy kan soos al die ander mense buite die swembad staan. Jy kan die lewe sonder passie en uitdaging lewe. Jy kan 'n droe lewe ly en droog doodgaan. Of jy kan kan 'n aanloop vat en spring. Jy kan miskien jou gat sien, maar jy staan 'n kans om die droom te lewe, 'n kans wat jy moet vat.

Spring, om hemelsnaam, spring.

Aan almal wat van nou af maar donners koud gaan kry, I salute you.
Danie

Voorstoep wysheid

Die wind waai koud teen my slaap. Slaap want die oggend kom nader. Ek weet nie waar ek aan gaan lê het nie, maar ek het ontwaak op die voorstoep. Die oggend was nog nie in volle bors nie, maar daar was bewyse van verandering: Agter die berge was daar die dreigement van lig. Die wrede mag van die son het met enkele strale deur die wolke homself aangekondig. Hier was ek koning. Die voorstoep was was my troon en die uitsig die oor die Paarl was my Koningkryk. Die sterre was my raadgewers, die lang nag oud en op vlug van die lig. En daar ver, agter die berge, het die son op ons afgestorm. Ek het in 'n oomblik wysheid bereik. Die oomblik was net 'n oomblik lank en ek was meteens weer my naïewe self.
Ek wens ek kon onthou wat ek alles in daardie oomblik besef het, dit sou sekerlik indrukwekkend geklink het. Maar nou ja, that's life.